Етимологија на зборот фаланга

Старогрчки φάλαγξ

Од

ПИЕ (Прото Индо Европски јазик)  *bhelg-или *bhleg- "труп ,стебло,греда".Првата употреба на зборот е кај Хомер,кој го користи за да опише организирана борбена линија,за разлика од индивидуален дуел кој се преферирал во негово време. Отомански турски balçak-дрвена дршка на меч и Балкан-отомански турски-ланец од (шумовити) планини   

Но 

ПИЕ *b(h)elg nomen actionis од *b(h)olgo-изговара,вика (фалангата напаѓала со викање),Староанглиски bealcan-рика ,ждрига,холандски -bulken,силен извик ,англиски balk,да стои тврдоглаво .