Контраисторија: Литоргија?

Етимолошкото толкување неретко се користи за да се замете трагот на некоја „непријатна„ вистина.

На пример „старозаветниот„ Исус Навин(НУН-риба,НАУН-Спасител) во англискиот јазик е „Џошуа„ а „новозаветниот„ е Џизс.

EN - King James - Jos. 1:1Now after the death of Moses the servant of the LORD it came to pass, that the LORD spake unto Joshua the son of Nun, Moses' minister, saying,

EN - King James - Jos. 1:2Moses my servant is dead; now therefore arise, go over this Jordan, thou, and all this people, unto the land which I do give to them, even to the children of Israel.
КНИГА НА ИСУС НАВИН
Глава 1

1 По смртта на Господовиот слуга, Мојсеј, Господ му рече на Исуса, синот Навинов, на Мојсеевиот помошник:
2 „Мојот слуга Мојсеј почина; затоа сега стани, помини преку тој Јордан, ти и сиот тој народ, во земјата што им ја давам на Израелевите синови.

EN - King James - Lu. 1:31And, behold, thou shalt conceive in thy womb, and bring forth a son, and shalt call his name JESUS.

MK - Библијa 1999 - Лк. 1:31И ете, ќе зачнеш и ќе родиш Син, и ќе Му го дадеш името Исус.

Демек, непријатно ли било да се појави Спасителот-Исус од Новиот Завет рамо до рамо со старозаветниот Мојсеј?Секако.

Денес ,на пример, кога ќе се спомне зборот „оргија„ на сите им паѓа на памет некој порнич со групњак.

И тоа не е случајно.Зборот „оргија„ на „старогрчки„ -ὄργιον-оргион денес се опишува како форма на обожување на „старогрчките„ богови во „античките „ „старогрчки„ и „старолатинскоримски„ мистериозни култови.

Бидејќи никаква далечна „антика„ не постоела, (и не можела да постои во формата во која ни е претставена ), нормално е овие „пагански„ форми на поклонување на боговите да ги поместиме во „средниот век„ при што мора да имаме предвид и да прифатиме (колку и да ни е необично) дека тие егзистирале паралелно со Христијанството (не онакво какво што е денес) или биле дел од него .

Всушност суштината на ваквите „антички мистерии„ била да се надмине бариерата помеѓу божеството и обичните луѓе-оргијашите-оргеонес.

Денес од средновековните фантазии при описите на она што се се практикувало во овие церемониитешко тешко може да разликуваме што е лага а што вистина (грчкото „оргија„ на латински е маскирано во „церемонија„) .

Тука имаме од опивање, дрогирање, жртвување на животни, фаќање змии, итн, па се до самокастрација, јадење живо месо(може и човечко) и слично.

Значи денешната употреба на зборот „оргија„ не е далеку од кобожемната „античка„ употреба на истиот.

Мене да ви кажам право зборот оргија ми звучи како дел од зборот литургија.

Иако „оргиите„ означувале мистериозни церемонии за поклонување на божествата, зборот „оргија„ се закочил во антиката.

Но затоа ( наводно) по осумсто години се откочил „античкиот „ збор Λειτουργία, заборавен во 4 век пред нашата ера (до времето на Свети Василиј Велики 329-379 г кој наводно во 4 век од нашата ера ја воспоставил христијанската „литургија„).

„Церемониите„ во современото Христијанство денес се нарекуваат „„Λειτουργία„ -литургија .

Литургијата означува ритуал кој се практицира како „служба„ во православната,католичката, муслиманската и еврејската богослужба.

Многу тешко ќе се пробиете низ значењето на современиот поим „литургија„.

Наводно се работи за точно пропишани правила на „црковна служба„ а црквите кои немаат вакви правила се „нелитургиски„.

Литургијата во католичката црква кобожем означува церемонија во која се вклучени верниците (народот) па оттаму и превземениот збор кој во „античката„ Атина означувал „народна работа„ ( λειτουργία или λῃτουργία, leitourgia, од λαός / лаос, "народ" и коренот ἔργο /ерго, "работа" ). Во православието литургијата била и „заедничарење„ односно гозба.

Гледаме дека античкото значење на поимот „литургија„ е всушност „res-publica" односно „република„.

Наводно во античката Атина богатите граѓани ја финансирале државата со свои сопствени средства (делумно доброволно,делумно присилно).

Kажано со прости зборови античката литургија означувала данок наметнат на богатите граѓани.

Нели е некако необично „републиката„ да излезе од пазувите на христијанската црква?
Нели е чудно „ре-публиката„ (на грчки „политис„-градска работа) ,да се преименува во „молитва„ ?

Како можело ,почитуван мој читателе, античкиот данок врз богатите или позамрсено -„јавна та обврска која вклучува трошок„ , да добие значење на христијанска церемонијална молитва?

Ќе се сложите дека ова не е можно по природен пат.

Без да навлегувам во историјатот на значењето на латинскиот збор „република„, за да не ни дојде премногу ,само ќе забележам само дека зборот „лит-оргија„ има повеќе логика- тоа е „народна оргија„ односно зближување на народот со Бога преку „церемонијално рушење на бариерата„.

Намерното извртување на непријатната вистина е видливо во тн „Златоустова литургија„.

Ѓаконот
Μὲ εἰρήνη ἂς παρακαλέσουμε τὸν Κύριο.

Хорот
Κύριε, ἐλέησον.

„Кирие елеисон„ е фраза на грчки која означува „Господи помилуј„.ἐλέησον-од ἐλεέω ἔλεος што значи милост ,сожалување (или на англиски pity односно средновековно француски pite.Асоцира на името на пророчицата Питија кое божем доаѓа од Πυθία-скапува)

Покрај тоа што „хорските приредби„ биле дел од античкоатинската „литургија„,како „антички драмски приредби„, зборот „елеисон„ е созвучен со „елеуса„ -„елефса„-„елевсински мистерии„ за кои "се признава" дека се одржувале до 4 век од нашава ера(?) кога императорот „Теодосиј„(Богдан) официјално ги забранил..

Елефса кобожем бил град во близина на „античката„ Атина каде се одржувале „мистериите„ .

Елефса во 1850 г.

До него водел „светиот пат„ .

Кога одиш по патот прво го гледаш гробот на Антемокритус(Павсаниј,Опис на Грција),потоа гробот на Молотус,потоа гробот на Кефисодорус, противникот на последниот македонски цар со име Филип, потоа гробот на Хелиодорус Халис (чиј портрет (икона?) висел во големиот храм на Атина), потоа гробот на Темистокле,потоа светото место на Лациус(латињанецот?), потоа гробот на истакнатиот харфист Никокле, потоа гробот на Теодорус познат актер во трагедии од 4 век пред нашата ера (сеуште атракција ,во времето на Павсаниј, односно 2 век од нашата ера- по 600 години ), покрај реката имало статуа на Мнесимаха, потоа најголемиот и најубав старогрчки гроб на Питониче , куртизана во Атина и Коринт , направен од нејзиниот љубовник -македонецот Харпалус кој војувал со Александар.Потаму имало група скулптури на Аполо, Атина и Деметра и храм на Афродита од неделкан камен, потоа потоци од морска вода наречени Реити кои ја делат земјата на Елефсинците од онаа на Атињаните. Зад потоците бил гробот на тракиецот Еумолпус, потоа реката Кефисус и така натаму.
Елеуса доаѓало од името на херојот Елеус,син на Хермес и Даеира.

„Свет пат„ имало и во „антички Рим„.Тој бил кобожем дел од Виа Апија(веројатно целата улица се викала „свет пат„) и покрај неа се наоѓале гробовите на славните патрициски фамилии од „антички Рим„ но и на христијански светци и папи.

Повеќе од очигледно е дека „античката Елефса„ е „опишана„ на база на средновековниот Рим кога ходочасниците оделе по „светиот пат„ се до Колосеумеот кој веројатно до 12 век воопшто не постоел бидејќи е игнориран од античките (средновековни) писатели.