Последните дни от марта се викает бабини дни, кои обикновено сет студени и ветарливи. Тие дни се зедени от априља ево како. Една стара жена по излегвењето от марта, како виде, че времето беше топло и много хубаво, рече: "Циц козица и планина, прдни марту на брадина", и си излезе со козите на планина. На марта падна тешко да се презират от една баба и рече на априља: "Априле, лиле, мој побратиме, придај ми три дни да згрубам баба." Април му даде; и захвати таков студ, лапавици и ветришта, што бабата со 'се кози замрзнала. И днеска, велет, стоја каменообразни бабата и козите на Шар планина.
Од Зборникот на Миладиновци
No comments:
Post a Comment